Κατά τους αρχαίους χρόνους, νύμφες είχαν εγκατασταθεί σε ένα από τα νησιά των Κυκλάδων. Αρχικά συγκατοικούσαν αρμονικά με τους ανθρώπους.
Μια μέρα ωστόσο, για άγνωστη αιτία, οι θεϊκές αυτές μορφές άρχισαν να δολοφονούν τις γυναίκες. Οι κάτοικοι τρομοκρατήθηκαν και έψαχναν να βρουν τρόπους για να γλιτώσουν από τη μανία τους.
Οι προσευχές στον Δία και ο λέοντας
Η μοναδική λύση ήταν να εγκαταλείψουν την περιοχή. Σε μια ύστατη προσπάθεια σωτηρίας, ένας ιερέας ικέτευε τον παντοδύναμο Δία, να τους σώσει. Ο πατέρας των θεών ανταποκρίθηκε στις προσευχές τους. Έστειλε ένα λιοντάρι, το οποίο καταδίωξε τις νύμφες και τις ανάγκασε να εγκαταλείψουν το νησί και να πάνε στην Κάρυστο. Οι κάτοικοι λυτρώθηκαν και επέστρεψαν στους ρυθμούς της καθημερινότητας τους.
Η κατασκευή του γλυπτού
Σύμφωνα με το μύθο, όταν η αποστολή του λιονταριού ολοκληρώθηκε, εκείνο εξαφανίστηκε από τον κόσμο των θνητών για πάντα. Τότε οι νησιώτες σκάλισαν στο βράχο ένα λιοντάρι, όμοιο του θεόσταλτου, ώστε οι νύμφες εάν επέστρεφαν κάποτε, να τρομοκρατηθούν και να εξαφανιστούν. Αυτός ο μεγαλόπρεπος πέτρινος «λιόντας» δεσπόζει στην περιοχή και περιφρουρεί τους κατοίκους.
Το περίφημο αυτό γλυπτό βρίσκεται στην Κέα, στη χώρα του νησιού, την Ιουλίδα. Η σμίλευσή του στο βράχο χρονολογείται στο 6 π.Χ. Έχει μήκος 6 μέτρα, ενώ στο πρόσωπό του διακρίνεται ένα αινιγματικό χαμόγελο. Αποτελεί ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα και είναι σήμα κατατεθέν του νησιού.
