«… Ο μακαριστός Παΐσιος σιχαινόταν τους Τούρκους, τους είχε ζήσει ως Πόντιος και τους θεωρούσε δολοφόνους… Τον Οκτώβριο του 1974 ο μακαριστός γέροντας είχε στείλει μια καρτούλα με την Αγία Σοφία σε κάποιο πνευματικοπαίδι του και γύρω – γύρω από την κάρτα είχε γράψει τα εξής:
«Αγαπητέ μου αδελφέ Ιωάννη, Εύχομαι ο Θεός να δώση γρήγορα να έλθη η χάση του τουρκικού φεγγαργιού. Αμήν. Του Αγίου Δημητρίου κλείνω δύο χρόνια που προσευχήθηκα στην Αγιά Σοφιά μας, και είπα τα παράπονα μου στον Καλόν Θεόν. Με κατάλαβε ο Τούρκος φύλακας πού προσευχὀμουν και με έδιωχνε έξω… Πιστεύω δεν θα την αφήση την Αγία Σοφιά μας στα χέρια των βρώμικων Τούρκων. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΓΥΦΤΟΥΣ ΒΡΩΜΙΚΟΣ και φοβιτσιάρικος.
Τώρα δεν έχουν ιδανικά, διότι πριν πιστεύανε στον Μωάμεθ, αργότερα στον Κεμάλ. Τώρα ούτε στον Μωάμεθ πιστεύουν (γιατί μορφώθηκαν κάπως, και είδαν ότι ΗΤΟ ΕΝΑΣ ΑΓΥΡΤΗΣ Ο ΜΩΑΜΕΘ), ούτε και στον Κεμάλ πιστεύουν, αλλά στην σαρκολατρία. Ενώ εμείς πιστεύουμε στον Χριστό, ο οποίος έχει συνέχεια την Θεϊκή Του Αξία. Και ο Ελληνικός Λαός έχει πάντα ιδανικά. Και τον Χριστό και την Παναγία μαζί του. Με αγάπη Χριστού, Μοναχός Παΐσιος»…»
«…Η καρτούλα του πατρός Παϊσίου πρωτοδημοσιεύτηκε στην σελίδα 450 της εγκυρώτερης βιογραφίας του, που έγραψε 2002 ο απόστρατος αξιωματικός Νίκος Ζουρνατζόγλου υπό τον τίτλο «Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, 1924 – 1994» και κυκλοφορεί σε 6η έκδοση»…
